Logo Pauw
PAUW was de late night talkshow van BNNVARA met presentator Jeroen Pauw. Het gesprek van de dag met de hoofdrolspelers uit het nieuws, live vanuit Amsterdam.

Bloggers over Amerika kiest: De maandagochtend vergadering

  •  
13-10-2016
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
Schermafbeelding 2016-09-28 om 20.01.55
Amerika houdt de adem in. Wordt het Hillary of Trump? Op 8 november weten we het. Pauw besteedt de komende maanden volop aandacht aan de Amerikaanse verkiezingen. In de uitzendingen, maar ook op de site. Hier zullen een aantal Nederlanders die in de VS zijn voor ons bloggen, vloggen en fotograferen. Het gaat om Nederlanders die in de VS wonen of Nederlanders die daar zijn om campagne te voeren. Van L.A. tot New York. Van Chicago tot Alabama en Montana. Wat maken ze mee in hun staat en hun straat? Elke werkdag plaatsen we een nieuwe blog.
De maandagochtend vergadering
Door: Fleur de Vries in Chicago
Maandag ochtend, 10:30 uur, PR-vergadering. We weten allemaal wat we vandaag zullen bespreken: de Donald Trump en Billy Bush videotape. Heeft iedereen het erover op elk kantoor? Vast wel. Het is in het weekend al uitgebreid besproken op social media, in de krant, op tv en tijdens het debat. Toch is het voor ons net even anders. Dit is ons werk. Ik ben verantwoordelijk voor de MarkCom afdeling van een bedrijf dat gespecialiseerd is in educatie om seksueel geweld te voorkomen. Bijna dagelijks geven wij presentaties, improvisatie-theatervoorstellingen en lezingen over seksueel geweld, over ‘rape-culture’, over alles wat dit soort gedrag in stand houdt. Dus ja, bij ons is het een agenda puntje.
Eindelijk is het dan zover, lang verwacht, toch gekomen. Iemand onthult een tape over seksueel wangedrag van Donald Trump. We zijn in mijn team totaal niet verbaasd: zijn denigrerende toon over vrouwen, zijn beledigingen en opmerkingen over het uiterlijk van vrouwen. Hij is niet de eerste en jammer genoeg vast niet de laatste politicus of B’USA-er. Jammer genoeg vinden we dit op kantoor niet heel groot nieuws, wij bespreken wekelijks dit soort zaken en vaak is het misbruik en geweld nog veel groter. Mijn werk is vaak vrij misselijkmakend als je denkt aan de zoveelste student, soldaat, werknemer, persoon die het slachtoffer is van seksueel geweld.   
Trump maakt een goed punt tijdens zijn ‘locker room talk’ - Als je een ster bent kun je alles maken. En dat is vaak zo in de Verenigde Staten. Niet dat er vrouwen zijn die het op prijs stellen dat je ongevraagd en zonder toestemming hen betast, maar het feit dat je ermee weg komt als ‘ster’, klopt in veel gevallen. Helaas. En we kennen in Amerika veel sterren. Als politicus, als acteur, als sporter, als veelbelovend student, als man ben je al snel een ster. Dat klinkt raar tegenover mijn Nederlandse vrienden hier. Als ik het over mijn werk heb, komen we al snel op de vraag: “Hoezo is het dat 1 op de 5 vrouwelijke studenten in de V.S. het slachtoffer is van seksueel geweld?” “Hebben we hier in de VS te maken met overgevoeligheid? Net als dat je hier al aangeklaagd kan worden voor het schenken van te hete koffie?” Maar de statistieken kloppen, de verhalen zijn afschuwelijk. Nee, we zijn hier echt niet overgevoelig. We lopen hier wel een paar decennia achter als het gaat om vrouwenemancipatie.
In Nederland voelde ik me altijd ‘mens’, hier ben ik ‘vrouw’. Klanten wenden zich automatisch tot mijn mannelijke collega, terwijl ik zijn manager ben; ik moet vechten om vier dagen te werken en mijn leidinggevende functie te behouden; in een restaurant krijgt mijn man altijd de wijnkaart en de rekening; en veel mannen, ook de millenials, weten echt niet hoe een strijkijzer werkt. Dit zijn vrij nieuwe dingen voor mij. Ik kan me voorstellen dat u zich afvraagt wat dit te maken heeft met Donald Trump. Alles. Hier begint het namelijk: veel mannen voelen zich beter, hebben het idee dat ze kunnen doen en laten wat ze willen, dat ze de macht hebben over anderen. Dat gevoel wordt hier alleen maar versterkt als je iets kan: sporten, leren, geld verdienen, presidentskandidaat zijn. Helaas gaat dit bevoorrechte gevoel soms gepaard met het idee dat je daadwerkelijk alles kunt doen wat je wilt, dat je kunt zeggen wat je wilt, dat je kunt betasten wie je wilt, zonder toestemming – “When you are a star, you can do anything”.
Tijdens de vergadering zijn we er dan ook al snel over uit dat dit onze invalshoek is wat betreft onze reactie op het incident. Inmiddels gaat de telefoon: ‘The New York Times’ wil graag met onze oprichter praten en ‘National Public Radio’ is benieuwd naar onze mening over ‘harassment on the workfloor’. Het wordt een drukke week voor ons.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.