Allah werkt op mysterieuze manieren. Deze gebeurtenis heeft iedereen met elkaar verbonden.
Jij, Nouri verbindt
. Ik dank je daarvoor en ik zal elke dag voor je bidden broertje van me!
Sportjournalist Willem Vissers
omschrijft
Appie eerder in diezelfde krant als een ‘
cultvoetballer pur sang
’, die zijn bijnaam ‘
k
oning van Geuzenveld
’ waard is.
Appie is de verpersoonlijking van de grenzeloosheid van voetbal. Amsterdammer van Marokkaanse afkomst. Trots op allebei. Held in de dop van 1,70 meter.
Op veld 1 mogen de beste voetballers meedoen, ongeacht van welke kleur ze zijn, welk geloof ze aanhangen. Appie Nouri is
een stripheld
, maar hij wil meer zijn dan een uit fantasie ontsproten verhaallijn. Appie was druk bezig zich los te weken van de pagina's als het ware, om de wijde wereld van de werkelijkheid in te trekken. Om het pleintje in te ruilen voor de grootste theaters.
Maar Appie is
het vrolijke gezicht van integratie in voetbal
.
Appie is Amsterdam anno 2017
.
Voormalig teammanager van Ajax en sportjournalist David Endt
in
Algemeen Dagblad
:
Dat joch dat voetbalde als
een pluisje op de wind
, stond de bal alleen af om hem weer terug te krijgen, zijn bal. Dat kereltje dat we met de heerlijkheid van het Amsterdams liefderijk verkleinen van de voornaam 'Appie' noemden, was gezegend met de door de voetbalgoden geschonken gaven van het ware voetbal.
Marcel van Roosmalen
wijdde
zijn column in
NRC Handelsblad
aan een ontmoeting met een schoonmaker in een Van der Valk-hotel, die net het nieuws van Nouri ter ore was gekomen.
Ik was met een fotograaf op weg naar Heerenveen. We stopten bij Van der Valk omdat ik moest plassen. In de gang stond een schoonmaker te snikken naast een emmer sop. Het was een blonde man van bijna twee meter. Van hem hoorde ik dat Abdelhak – ‘Appie’ –
Nouri nooit meer zal voetballen
.
„Blijvende hersenbeschadiging.”
Ik keek in blauwe, natte ogen.
Hij: „
Meneer, ik heb nog nooit gehuild. Ook niet toen mijn vader ging.
Ik herken mezelf niet.”
Columnisten Theodor Holman
schrijft
in stadskrant
het Parool:
Uit het oog van Amsterdam druppelt een traan
. Van verdriet, van woede, van onmacht, van medelijden.
Een jongen van twintig.
De trots van een buurt. De toekomst van een stad.
Liggend in het gras. Zo veel talent, zo weinig tijd. Onrecht heeft het leven aan een touwtje.
Bram van der Ploeg, jeugdwatcher van Ajax, kende Nouri goed en schreef zijn
medeleven
op de website van Ajax Showtime.
Ik ben er kapot van dat we Appie nooit zullen zien doorbreken. Maar bovenal hoop ik dat de persoon Appie niet verloren gaat. Appie is het kind van de club omdat hij geweldig kan voetballen, maar bovenal is hij het kind van Ajax omdat hij zo'n
lieve, zorgzame, sociale, grappige en goede jongen
is. Ik heb wel dertig keer moeten vertellen dat hij geen U hoefde te zeggen. "Hoe gaat het met U?", was het toch iedere keer weer. Altijd die glimlach, altijd handjes voor iedereen. Hij droeg Ajax uit zoals geen speler dat in de afgelopen jaren gedaan heeft.
Voormalig keeper Edwin van de Sar — die een stichting oprichtte om de strijd met hersenletsel aan te gaan —
reageerde
op de officiële website van Ajax.
Bij
Jinek
bejubelde
Barbara Barend, sportjournalist, de voetballer na de bekendmaking.
Ongelooflijk, zo’n talentvolle voetballer, maar ook zo’n mooi joch. Uit zo’n mooie familie. Het is een klotenieuws.”
Ook schrijver-journalist Auke Kok betuigde zijn steun.
Arme Abdelhak. Arme familie Nouri. Arm Ajax. Koning van Geuzenveld' kan alleen in onze gedachten nog Koning van Amsterdam worden.
En vanuit de Franse Pyreneeën.
Van Ajax-rivaal Feyenoord.
En van PSV.
En teamgenoot Donny van de Beek.